ΤΟΞΙΚΕΣ ΒΟΜΒΕΣ ΕΤΟΙΜΕΣ ΝΑ ΕΚΡΑΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ !

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΤΟΞΙΚΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 5 ΤΟΝΩΝ ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟ **ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟ **ΤΖΙΡΟΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ ΚΑΙ ΜΑΥΡΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Του ΑΡΓΥΡΗ ΔΕΜΕΡΤΖΗ

Πάνω από πέντε τόνους επικίνδυνων και τοξικών υλικών, λάσπες από μονάδες επεξεργασίας βιομηχανικών αποβλήτων, μπαταρίες, τόνερ εκτυπωτών, συσκευασίες από αντιψυκτικά, μέχρι αμίαντο και κάθε είδους λάστιχα και πλαστικά, πρόχειρα αποθηκευμένα σε έκταση οκτώ στρεμμάτων, εντόπισαν οι επιθεωρητές Περιβάλλοντος του υπουργείου Περιβάλλοντος και οι αστυνομικοί του Τμήματος Περιβαλλοντικής Προστασίας, που έκαναν έφοδο τα προηγούμενα εικοσιτετράωρα στις εγκαταστάσεις εταιρείας στον Ασπρόπυργο, στη θέση Κουτάλα.

Τι είδαν στον Ασπρόπυργο οι επιθεωρητές Περιβάλλοντος και η Αστυνομία
Η εταιρεία, χωρίς βεβαίως να διαθέτει άδεια συλλογέα και διαχειριστή, ενώ δραστηριοποιείται στην παράνομη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων, εμφανίζεται στα χαρτιά της Εφορίας ότι έχει αντικείμενο τη «συσκευασία ξυλείας». Από τους επιθεωρητές και τους αστυνομικούς κινήθηκε αμέσως η διαδικασία ποινικής δίωξης και παράλληλα επιβολής προστίμου πολλών δεκάδων χιλιάδων ευρώ, ενώ ως υπεύθυνη της εταιρείας, η οποία συνελήφθη επ' αυτοφώρω και παραπέμφθηκε στον εισαγγελέα για παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, εμφανίζεται μια 45άχρονη αλλοδαπή από τη Ρουμανία, μάνα επτά παιδιών!
Επίσημα κυκλώματα
Οι αρμόδιοι του υπουργείου Περιβάλλοντος και της Αστυνομίας βάζουν στοίχημα ότι πρόκειται για άλλη μία περίπτωση «υπεύθυνης-βιτρίνα»! Πρόκειται για καθιερωμένη πρακτική. Τα επίσημα κυκλώματα, όπως εξηγούν στην «Ε» αρμόδιες πηγές, βάζουν μπροστά ως υπεύθυνους για τις δικαστικές περιπέτειες και διώξεις εγχώριους και αλλοδαπούς φτωχοδιαβόλους, ώστε να μένουν στο απυρόβλητο οι πραγματικοί υπεύθυνοι, συνήθως ευυπόληπτοι πολίτες και επιχειρηματίες.
Αυτοί κινούν κάτω από τη μύτη της πολιτείας ένα τεράστιο κύκλωμα παράνομης συγκέντρωσης επικίνδυνων αποβλήτων σε καμουφλαρισμένους χώρους και εν συνεχεία ανεξέλεγκτης απόρριψής τους σε ρέματα, ποτάμια και δάση, προκαλώντας αφ' ενός μεν ανεπανόρθωτες περιβαλλοντικές ζημιές, αφ' ετέρου δε μεγάλη οικονομική αιμορραγία στο κράτος από φοροδιαφυγή και μαύρη εργασία, που εκτιμάται ότι ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Επισήμως η ελληνική πολιτεία δεν έχει πραγματικά στοιχεία ούτε καν αξιόπιστες εκτιμήσεις για τον όγκο των παραγόμενων επικίνδυνων αποβλήτων στην ελληνική επικράτεια και πού και πώς αυτά καταλήγουν στο σύνολό τους. Ο σχεδιασμός για τη διαχείρισή τους έχει σταματήσει στο 2007, με το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων (ΕΣΔΕΑ) του υπουργείου Περιβάλλοντος, που υπολογίζει τις παραγόμενες ποσότητες σε 333.155 τόνους και θεωρείται ότι έχει πλήρως ξεπεραστεί. Το μόνο που γνωρίζει με ακρίβεια η ελληνική πολιτεία είναι το ύψος του ημερήσιου προστίμου των 72.864 ευρώ, που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ενωση στη χώρα μας για την ανυπαρξία ολοκληρωμένου σχεδίου διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων, όπως η ευρωπαϊκή νομοθεσία επιβάλλει για τις χώρες-μέλη της Ε.Ε.
Εξαρση παρανομίας
Την περίοδο της κρίσης, όπως αναφέρουν τα στοιχεία που συγκεντρώνουν οι αρμόδιες αρχές, παρατηρείται πρωτοφανής έξαρση του φαινομένου της παράνομης αποθήκευσης και ανεξέλεγκτης διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων. Φυτρώνουν σαν μανιτάρια οι χώροι συγκέντρωσης των επικίνδυνων υλικών, ως επί το πλείστον σε βιομηχανικές ζώνες ανά την επικράτεια, όπου κυρίως μικρομεσαίες παραγωγικές μονάδες βάζουν λουκέτο ή περιορίζουν δραστικά τις νόμιμες δραστηριότητές τους και παραδίδουν υπαίθριους χώρους και στεγασμένες αποθήκες στην αλυσίδα της παράνομης διαχείρισης των αποβλήτων, μεγεθύνοντας διαρκώς τη δραστηριότητα του «μαύρου» κυκλώματος. Στην έξαρση του φαινομένου, όπως αναφέρουν προς την «Ε» αρμόδιοι παράγοντες, συμβάλλουν συγκεκριμένοι παράγοντες, οι οποίοι είναι:
1Η απουσία ολοκληρωμένου, σύγχρονου και εφαρμόσιμου Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων και η αδυναμία της χώρας να ενσωματώσει στην εγχώρια νομοθεσία τις σχετικές κοινοτικές Οδηγίες αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο του προβλήματος.
2Η έλλειψη ολοκληρωμένου και επαρκούς δικτύου χώρων επεξεργασίας και ταφής των επικίνδυνων αποβλήτων στις περιοχές της χώρας. Η πολιτικά δύσκολη και με υψηλό πολιτικό κόστος οριοθέτηση χώρων διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων έχει «παγώσει».
3Το υψηλό κόστος νόμιμης μεταφοράς και διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων μέσω αδειοδοτημένων εταιρειών, σε οργανωμένες μονάδες του εξωτερικού, κυρίως της Γερμανίας, λειτουργεί μάλλον αποτρεπτικά για μεγάλο φάσμα παραγωγών αποβλήτων, οι οποίοι φαίνεται να βρίσκουν «εναλλακτική» λύση στην παράνομη διαχείρισή τους, με χαμηλό κόστος και μικρό ρίσκο, λόγω και της αναποτελεσματικότητας των ελεγκτικών μηχανισμών.
4Για πλήθος επικίνδυνων υλικών, πλην λαδιών, μπαταριών κ.λπ., υπουργείο Περιβάλλοντος και Εθνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης δεν έχουν ακόμη καθιερώσει συστήματα διαχείρισης των αποβλήτων. Πράγμα που θα υποχρέωνε όλες τις επιχειρήσεις παραγωγούς αποβλήτων ανά ρεύμα αποβλήτων να ενταχθούν σε επίσημο σύστημα, να συγκεντρώνουν το τέλος διαχείρισής τους από την κατανάλωση, ώστε να υπάρχει καταγραφή και παρακολούθηση της σχετικής δραστηριότητάς τους.
5Η απουσία πολιτικής βούλησης, θεσμών, μηχανισμών παρακολούθησης αλλά και τα πελατειακά συμφέροντα, που ενδεχομένως αναπτύσσονται μεταξύ των εμπλεκομένων συνολικά στο σύστημα της διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων, λένε οι γνωρίζοντες ότι οδηγεί στα σημερινά ζοφερά αποτελέσματα.
«Λερναία Υδρα»
Σε αυτές τις συνθήκες αποκτά ιδιαίτερη σημασία το έργο που έχουν αναλάβει οι επιθεωρητές Περιβάλλοντος του υπουργείου Περιβάλλοντος, οι οποίοι παρά τα μεγάλα προβλήματα στελέχωσης και έλλειψης του αναγκαίου εξοπλισμού που αντιμετωπίζουν, σε συνεργασία με το νεοσύστατο Τμήμα Περιβαλλοντικής Προστασίας της Αστυνομίας, που επιδεικνύει αξιόλογο έργο και αποτελεσματικότητα, έχουν αναλάβει να αντιμετωπίσουν τη «Λερναία Υδρα» της παράνομης διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων στη χώρα.
* Τι βρέθηκε στη χαβούζα
Με μαθηματική ακρίβεια, τα επικίνδυνα απόβλητα του Ασπροπύργου σταδιακά θα κατέληγαν σε πολύτιμες περιβαλλοντικά περιοχές της ευρύτερης περιοχής, συνήθως σε ποτάμια, ρέματα, παραλίες και δάση, όπως κρυφά και μεθοδικά έφταναν στο χώρο της εταιρείας για αποθήκευση με παράνομες μεταφορές φορτηγών, επισημαίνουν αρμόδιες πηγές προς την «Ε».
Οι επιθεωρητές Περιβάλλοντος και οι αστυνομικοί του Τμήματος Περιβαλλοντικής Προστασίας διαπίστωσαν ότι από τα συγκεντρωμένα επικίνδυνα υλικά πάνω από 2 τόνοι είναι λάσπες προερχόμενες από μονάδες επεξεργασίας βιομηχανικών αποβλήτων. Μεγάλες πλαστικές τσάντες και δεξαμενές ήταν γεμάτες από το επικίνδυνο υλικό.
Οι ελεγκτές κύκλωσαν το χώρο, καθώς η εγκατάσταση των 8 στρεμμάτων αποτελείται από δύο ενωμένα οικόπεδα, με ξεχωριστές εξόδους, προφανώς για λόγους διαφυγής των υπευθύνων. Ο έλεγχος κατέγραψε παράνομη αποθήκευση ελαστικών, χαρτιών, πλαστικών, ηλεκτρονικού και ηλεκτρικού εξοπλισμού, παλέτες, χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια, που είχαν διαποτίσει και το έδαφος, και μπαταρίες αυτοκινήτων, συσκευασίες αντιψυκτικών, τόνερ και μελάνια ηλεκτρονικών υπολογιστών, παλιά οχήματα κ.ά.

Ανεπαρκής και προβληματική η διαχείριση των αποβλήτων

ΑΡΘΡΟ Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΘΕΟΧΑΡΗ δρος περιβαλοντολόγου-πολιτικού μηχανικού

Ηδιαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων στη χώρα μας παραμένει ανεπαρκής και προβληματική. Προσφάτως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε το θέμα στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ), το οποίο ζήτησε την επιβολή σωρευτικού προστίμου ύψους 14,9 εκατομμυρίων ευρώ και την επιβολή ημερήσιου προστίμου 72.864 ευρώ, έως ότου η Ελλάδα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, οι οποίες έπρεπε να είχαν υλοποιηθεί έως το 2013.

   Η κατηγορία είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει καταθέσει κάποιο «αξιόπιστο χρονοδιάγραμμα» για την υλοποίηση του βασικού ζητήματος, που είναι η υιοθέτηση ενός εθνικού σχεδίου διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται, καθώς η πρώτη απόφαση του ΔΕΚ του 2009 αναφερόταν επίσης στην απουσία ενός σχεδίου διαχείρισης για την αντιμετώπιση των διάφορων τύπων των επικίνδυνων αποβλήτων, όπως τα ιατρικά απόβλητα και τα χημικά προϊόντα, τα οποία παραμένουν στο περιβάλλον για μεγάλο χρονικό διάστημα και είναι πιθανό να προκαλέσουν καρκίνο [τα πολυχλωροδιφαινύλια (PCB) και τα πολυχλωροτριφαινύλια (PCT )].
Προκειμένου να συμμορφωθεί με τις κοινοτικές απαιτήσεις, η χώρα μας οφείλει να «υιοθετήσει ένα επαρκές σχέδιο διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων», να «δημιουργήσει επαρκείς εγκαταστάσεις για να διαχειριστεί τα επικίνδυνα απόβλητα» και να αντιμετωπίσει το ζήτημα των παλαιότερων αποβλήτων, που έχουν αποθηκευθεί προσωρινά.
Η ελληνική νομοθεσία έχει εναρμονιστεί με τη σχετική Οδηγία 2008/98/Ε.Κ., με το νόμο 4042 (Αρ. Φύλλου 24, 13 Φεβρουαρίου 2012) «Ποινική προστασία του περιβάλλοντος - Εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/99/Ε.Κ. Πλαίσιο παραγωγής και διαχείρισης αποβλήτων - Εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/98/Ε.Κ. Ρύθμιση θεμάτων υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής».
Σε ό,τι αφορά τα επικίνδυνα απόβλητα (άρθρα 17 έως 20 της Οδηγίας 2008/98/Ε.Κ.) τίθενται οι υποχρεώσεις των κρατών-μελών και συγκεκριμένα:
* Μέτρα για να εξασφαλίζονται οι συνθήκες προστασίας του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας κατά την παραγωγή, συλλογή, αποθήκευση και επεξεργασία των επικίνδυνων αποβλήτων.
* Μέτρα για να εξασφαλίζεται η ιχνηλασιμότητα των επικίνδυνων αποβλήτων από την παραγωγή έως την τελική διάθεση, συγκεκριμένα με την τήρηση αρχείων κατ' εφαρμογήν του άρθρου 35 της Οδηγίας 2008/98/Ε.Κ., καθώς και με την ορθή επισήμανση των επικίνδυνων αποβλήτων.
* Μέτρα για να διασφαλιστεί η ορθή ταξινόμηση των αποβλήτων με επικίνδυνες ιδιότητες ως επικίνδυνων αποβλήτων.
* Τρόποι με τους οποίους εφαρμόζεται η απαγόρευση της ανάμειξης επικίνδυνων αποβλήτων ή εκεί όπου επιτρέπεται πως διασφαλίζεται.
Απώλειες
Η ανεπαρκής διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων στην Ελλάδα είναι παλιά και διαχρονική ιστορία αβελτηρίας. Επειτα από τα διάφορα ΚΠΣ, το ΕΣΠΑ, το Ταμείο Συνοχής, χρηματοδοτικά μέσα που έπρεπε να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία απολύτως αναγκαίων για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον υποδομών και μηχανισμών ελέγχου, σήμερα σε εποχή οικονομικής ανέχειας μοιάζει ή και είναι εξαιρετικά δύσκολο να προχωρήσουμε στην υλοποίηση των αυτονόητων. Ετσι, οι επιπτώσεις από την ανεξέλεγκτη διάθεση εξακολουθούν να πλήττουν το έδαφος, τα υπόγεια νερά, τα οικοσυστήματα, τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
Αν μιλήσουμε μόνο με τη γλώσσα των αριθμών, έχουμε από τη μια το πρόστιμο και από την άλλη τα έμμεσα αλλά υπαρκτά κόστη στο ασφαλιστικό σύστημα από τις βλάβες στη δημόσια υγεία, αλλά και στο περιβάλλον, και το γεγονός ότι δεν εσωτερικεύουμε τα κόστη των βλαβών στο περιβάλλον από ρυπάνσεις, καταστροφές κ.ά. δεν σημαίνει ότι αυτές δεν υπάρχουν. Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν απώλειες. Η πολιτεία οφείλει, ακριβώς επειδή βρισκόμαστε σε εποχή οικονομικής κρίσης, να περιορίσει τις απώλειες και να προστατεύσει του πολίτες από τους κινδύνους που τους απειλούν από την ανεξέλεγκτη διάθεση των επικίνδυνων αποβλήτων.
ΠΗΓΗ:  http://www.enet.gr/