Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Η ΡΕΝΑ ΔΟΥΡΟΥ , Η ΜΠΑΛΑ ΚΑΙ Η ΕΞΕΔΡΑ.. του Θωμά Μπιζά



Από την ημέρα που η Ρένα  Δούρου έστειλε την επιστολή προς τους δημάρχους και τα δημοτικά συμβούλια,  ακούμε από διάφορες πλευρές τον γνωστό ποδοσφαιρικό σχόλιο:  « η Δούρου πέταξε την μπάλα στην εξέδρα» .
Τον σχόλιο  αυτό το κάνουν  για τις ποδοσφαιρικές ομάδες που φοβούνται τον αντίπαλο και  θέλουν κατά την διάρκεια του αγώνα να πηγαίνει η μπάλα στην εξέδρα προκειμένου  να μην  παίζεται κανονικό παιχνίδι.
Υπονοούν αυτοί που το λένε,  πως η Ρ.Δ προκειμένου  να αποφύγει να αναλάβει τις ευθύνες της για το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική , λέει στους δήμους να κάνουν δικά τους τοπικά σχέδια διαχείρισης.
Κατ αυτούς που το λένε,  η Ρ.Δ θα έπρεπε να βρει ένα κόλπο για να μην κλείσει ποτέ η Φυλή ,  να κάνει το κορόιδο για  να γίνουν οι μονάδες επεξεργασίας όπως τις είχαν σχεδιάσει οι προηγούμενοι και να αφήσει τους δήμους στην ησυχία τους  να κάνουν αυτό που ξέρουν,  δηλαδή να μαζεύουν τα σκουπίδια και να τα πηγαίνουν στην Φυλή.
  Να αφήσει δηλαδή τα πράγματα όπως είχαν,  έχοντας και την δικαιολογία πως  έτσι  ήταν δρομολογημένα  από τους προηγούμενους  και να έχει το κεφάλι της ήσυχο.
Αυτή θα ήταν η υπεύθυνη στάση   σύμφωνα με τους γνώστες τις ποδοσφαιρικής και της αυτοδιοικιτικής   κουλτούρας .
Στη πραγματικότητα βέβαια συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
 Η Ρ.Δ όχι μόνο δεν πέταξε την μπάλα στην εξέδρα , αλλά ανέλαβε τεράστιες ευθύνες που θα μπορούσε να έχει αποφύγει.
Δεν ακούει αυτούς που τις λένε να μεγαλώσει η Φυλή χωρίς να ανοίξει μύτη, να γίνουν οι μονάδες χωρίς να τραβιέται σε δικαστικές και άλλες περιπέτειες, να μοιράσει αντισταθμιστικά σε όσους αντιδρούν, να στέλνει τα σκουπίδια στην Κίνα και την Σουηδία, να ζητήσει  να γίνει ΧΥΤΑ στην Βοιωτία, να απαιτήσει  την σύσταση κρατικού φορέα για την διαχείριση των απορριμμάτων,  να κάνει μια μαϊμού αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ.  
Αν  τους άκουγε όλους  αυτούς , θα ήταν η μπάλα στο γήπεδο, ενώ τώρα που καλεί τα δημοτικά συμβούλια να κάνουν τοπικά σχέδια διαχείρισης που θα ενταχθούν σε ένα νέο περιφερειακό σχεδιασμό πετάει την μπάλα στη εξέδρα.
Και καλά ο κ Σγουρός ας πούμε πως έχει ένα δίκιο να τα λέει αυτά γιατί στο γήπεδο ήταν και ο ίδιος  ( όμως δεν ήταν  μόνο αυτός αλλά  ήταν και οι ομάδες των συμφερόντων  ).
Οι δήμαρχοι που λένε τα ίδια τι δικαιολογία έχουν; ; Το ΚΚΕ που λέει τα ίδια; Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
Θεωρούν όλοι αυτοί πως οι δήμοι και η αριστερά είναι στην εξέδρα λοιπόν;  Πως η θέση  τους σε αυτόν τον αγώνα είναι στην εξέδρα;  Απλοί θεατές  ενός αγώνα ανάμεσα στην Δούρου και τα συμφέροντα;
Στην ίδια εξέδρα αν ήθελε,  θα μπορούσε να κάτσει και η Δούρου, και να αφήσει τις ομάδες των συμφερόντων  να παίζουν φιλικό αγώνα μεταξύ τους  αλλά προς τιμή της δεν επέλεξε αυτήν την εύκολη λύση.
Ποδοσφαιρικά μιλώντας  η Δούρου έχει νέα ομάδα και έχει να αντιμετωπίσει πανίσχυρους και έμπειρους αντιπάλους. Ο αγώνας  αυτός θα είναι πολύ δύσκολος και για να κερδηθεί,   θα χρειαστεί και η ίδια η Δούρου και όσοι υποστηρίξουν αυτό το σχέδιο να δουλέψουν πολύ σκληρά.
Όπως είπε όμως και στον χαιρετισμό της στην ημερίδα των δήμων Σαρωνικού και Λαυρεωτικής:  γνωρίζουμε ότι η πορεία που ξεκινάμε δεν είναι εύκολη. Είναι όμως αναγκαία και απαραίτητη. ..
Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για την εναλλακτική διαχείριση στην Αττική.
 Είναι αναγκαία και απαραίτητη και αυτός είναι και ο λόγος που θα γίνει τελικά σε πείσμα των συμφερόντων και  του συντηρητισμού όλων των αποχρώσεων .



1 σχόλιο:

  1. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΕΩΣ
    ...
    ...διαπιστώνουμε ότι επί σειρά χιλιάδων (εάν όχι εκατομμυρίων ετών πάλι), ο άνθρωπος εντός της όποιας κοινωνικής του δομής (έστω και εν αγνοία του), ακολουθούσε το εξής κατά Φύσιν, τρίπτυχον: 1. Επαναχρησιμοποίησις, 2. Ανακύκλωσις, 3. Βιοαποσύνθεσις
    Π.χ. Μία κανάτα ή ένα αγγείον το χρησιμοποιούσε μέχρι να φθαρεί ή να σπάσει. Επ’ ουδενί δεν το κατασκεύαζε για να το πετάξει την επομένην ημέραν. Τα αποφάγια τα διέθετε στα οικόσιτα ζώα και τα ελάχιστα εναπομείνοντα «σκουπίδια» αποσυντίθονταν στο περιβάλλον χωρίς επιπτώσεις.

    Σήμερα το ζήτημα των σκουπιδιών - αποβλήτων έχει αναχθεί σε μέγα πρόβλημα με πλείστες πολιτικάντικες και οικονομίστικες προεκτάσεις.
    Άνευ χρείας αναφοράς σε αυτές τις προεκτάσεις, φρονώ ότι προς βελτίωσιν της ποιότητος ζωής όλων μας απαιτείται η εξέτασις, εμπλουτισμός, βελτιστοποίησις και υλοποίησις των εξής προτεινομένων λύσεων:

    - Εφαρμογή πλήρους συστήματος επαναχρησιμοποιήσεως των συσκευασιών, (π.χ. πλαστικών, γυάλινων, ξύλινων κλπ.) με ανταποδοτικόν όφελος στον κομιστή. Με απλά λόγια ο καταναλωτής με την αγορά ενός προϊόντος θα αγοράζει και την συσκευασίαν την οποία θα οφείλει να επιστρέψει καθαρή και σε αρίστην κατάστασιν προκειμένου να λάβει πίσω το αντίτιμον. Ακόμη και αν κάποιος την πετάξει, οποιοσδήποτε θα μπορεί να την μεταφράσει εις χρήμα.
    - Πλήρες σύστημα ανακυκλώσεως των μη επαναχρησιμοποιούμενων απορριμμάτων. Ο διαχωρισμός θα γίνεται στην πηγήν τους (π.χ. νοικοκυριά, καταστήματα, εργοστάσια κλπ.) κατά είδος (π.χ. μέταλλα, χαρτικά, πλαστικά, ηλεκτρικές συσκευές κλπ.) τα οποία θα παραδίδονται καθαρά σε ειδικούς δημοτικούς συλλεκτήρες, πάλι με καταβολήν ανταποδοτικού οφέλους.
    - Ειδικώς για τις ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές δύναται να υλοποιηθεί σύστημα επαναχρησιμοποιήσεως των λειτουργούντων εξαρτημάτων τους ως ανταλλακτικά. (Σημ: είναι σύνηθες το φαινόμενον να πετιούνται ως άχρηστα ψυγεία, κουζίνες, πλυντήρια, λόγω του ότι ένα εξάρτημά τους αστόχησε και δεν συμφέρει η επισκευή!)
    - Διάθεσις των οργανικών απορριμμάτων μέσω διαδικασίας λιπασματοποιήσεως (κομποστοποιήσεως) ως βιολογικόν λίπασμα δια την κάλυψιν αναγκών της αγροτικής παραγωγής ή δια καύσιν και παραγωγήν ηλεκτρενεργείας.

    Με εφαρμογή των ανωτέρω ο όγκος των «σκουπιδιών» μπορεί να μειωθεί μέχρι εξαλείψεώς των. Ο σαφώς περισσότερος (κατ΄άτομον) χρόνος που απαιτείται για αυτές τις ενέργειες έρχεται να αντισταθμίσει και να υπερκεράσει τις τεράστιες απαιτήσεις σε χρόνον και ενέργειαν για τον εκ των υστέρων διαχωρισμόν ή καθαρισμόν ή την εκ νέου κατασκευήν.

    Προφανώς το θέμα δεν εξαντλείται εδώ, ούτε μόνον στα στερεά απορρίμματα διότι υπάρχουν και τα υγρά και και τα αέρια ρυπογόνα απόβλητα τα οποία χρήζουν αντιστοίχων λύσεων.

    Ο «άνθρωπος» οφείλει να λειτουργήσει με σεβασμόν απέναντι στην Φύσιν και όχι με γνώμονα την βραχυπρόθεσμην πλήρωσιν της τσέπης του. ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ των «υπευθύνων» περί μη ενεργοποιήσεως επί δραστικών λύσεων μόνον χαμερπείς ιδιοτελείς σκοπιμότητες μπορούν να υποκρύπτουν…


    Περισσότερα: http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_ccboard&view=postlist&forum=14&topic=827&Itemid=368&lang=el#ixzz3IglfT3KN

    ΑπάντησηΔιαγραφή