ΣΑΤΥΡΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΓΚΑΛΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ.

Ένα σατυρικό ποιηματάκι μεταχρονολογημένο βέβαια αλλά για τους εργαζόμενους στους Δήμους έχει μια επικαιρότητα μιας και προσφάτως μας έβρισε πατόκορφα.
Αφιερωμένο εξαιρετικά στον άνθρωπο που μας έχει κάνει πολλές φορές περήφανους σαν Έλληνες με πιο σημαντική στιγμή βέβαια την παράδοση Οτσαλάν.
Α ρε Πάγκακε!

Γιαούρτωσαν τον Πάγκαλο, «άγνωστοι» στα Καλύβια
ήταν η πρώτη είδηση σε έντυπα και μίντια
καμία πληροφόρηση αν το γιαούρτι μέσα
είχε ή όχι λιπαρά, αφαίρεσαν την πέτσα;
---------------
ποιας εταιρείας ήτανε; εγχώριων συμφερόντων;
αυτό το πλούσιο βραδινό απάντων των γερόντων
αγελαδίσιο, πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα
θέλουμε πλήρες ρεπορτάζ με γράμματα μεγάλα.
------------------------
ξέρετε ταυτιστήκαμε με τον αθώο ρέκτη
και ζούμε με την διόραση, την αίσθηση την έκτη.
Bάρβαρη η απάντηση των οιονεί θιγμένων
πολιτικών, καναλαρχών και άλλων τεθλιμμένων.
-----------------------
θα πουν για τεντιμπόηδες, αριστερούς, αλήτες,
τι δεν θα πουν οι άθλιοι οι γραβατοκοπρίτες
θα μας τραβήξουν αυστηρά το δόλιο μας αυτί.
Αφήστε ρε τον Θόδωρο δημόσια να ρευτεί,
-------------------------
τους λεκτικούς του εμετούς στο πέτο σας ν΄αφήσει
να βρίζει ανενόχλητος όποτε του καπνίσει
και γενικώς να φέρεται ο Εθνικός πατέρας
σοφός και μεγαλόστομος και τιμητής. Το τέρας!!!