Η συζήτηση στην Ευρώπη άρχισε χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ

Για πρώτη φορά στις δυνάμεις που διαφωνούν με την πολιτική της Μέρκελ περιλαμβάνονται πλέον και φιλελεύθεροι, ακόμη και από παραδοσιακά φιλικές χώρες προς το Βερολίνο, όπως η Αυστρία, ενώ η συζήτηση έχει ανάψει και στο εσωτερικό της Γερμανίας.

Η συζήτηση στην Ευρώπη για την επόμενη ημέρα ξεκίνησε για τα καλά τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ίδια την προοπτική της Ευρωζώνης. Και ξεκίνησε ασφαλώς με αφορμή το πολύ πιθανό ενδεχόμενο εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Αν ήταν να επανεκλεγεί ο Σαμαράς, καμιά συζήτηση δεν θα ξεκινούσε. Αν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ, το πρόγραμμα εσωτερικής υποτίμησης που επεβλήθη στην Ελλάδα από τη Μέρκελ και υλοποιήθηκε από τους εσωτερικούς της συμμάχους, την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, θα εθεωρείτο πετυχημένο, ενώ το χρέος θα εθεωρείτο βιώσιμο. Πετυχημένη θα εθεωρείτο και η γενικότερη πολιτική της Μέρκελ στην Ευρωζώνη, με την οποία επίσης ταυτίστηκε ο Σαμαράς. Η Ελλάδα, παρά τις κατακλυσμιαίες επιπτώσεις που έχει υποστεί, είναι υποχρεωμένη να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 4,5%-5% του ΑΕΠ ετησίως για να αποπληρώνει το χρέος της. Αυτή η συμφωνία με τους δανειστές την οποία έκανε ο Σαμαράς δεν είναι βιώσιμη. Το ζήτημα της αλλαγής της πολιτικής τέθηκε πλέον στο επίκεντρο της συζήτησης, ακριβώς επειδή έρχεται στη διακυβέρνηση της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ.

Για πρώτη φορά η συζήτηση δεν περιλαμβάνει μόνο τις γνωστές απειλές, περί τιμωρίας της Ελλάδας από το Βερολίνο και τους συμμάχους του. Για πρώτη φορά στις δυνάμεις που διαφωνούν με την πολιτική της Μέρκελ περιλαμβάνονται πλέον και φιλελεύθεροι, ακόμη και από παραδοσιακά φιλικές χώρες προς το Βερολίνο, όπως η Αυστρία, ενώ η συζήτηση έχει ανάψει και στο εσωτερικό της Γερμανίας. Οι μεθοδευμένες διαρροές του Βερολίνου, περί τιμωρίας της Ελλάδας, προκαλούν αντιδράσεις στην ίδια τη Γερμανία. Και δεν αντιδρούν μόνον οι δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, από τις οποίες καμιά δεν συζητεί λύσεις εκτός ευρώ. Αντιδρούν επίσης Πράσινοι και Σοσιαλδημοκράτες, ζητώντας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αλλαγή πολιτικής απέναντι στην Ελλάδα, ενώ επικρίνουν και την πολιτική της λιτότητας στην Ευρωζώνη.

Η ραγδαία άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των Podemos στην Ισπανία, θέτει εκ των πραγμάτων θέμα αλλαγής πολιτικής στην Ευρωζώνη. Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι πλέον αν θα γίνουν αλλαγές, αλλά μέχρι πού μπορεί να φτάσει μια ενδεχόμενη συμβιβαστική λύση. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι Podemos προτείνουν λύσεις, δεν αρκούνται στην άρνηση και την καταδίκη. Καθημερινά γίνεται πιο σαφές ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και ότι χωρίς έξοδο από την παγίδα του χρέους δεν υπάρχει προοπτική για την Ελλάδα. Δεν πρέπει να θεωρηθεί τυχαία η στάση του ινστιτούτου Bruegel στην κατεύθυνση αυτή με δεδομένη την επιρροή του στις Βρυξέλλες.

Αξίζει να θυμηθούμε ότι, πριν από τη συμφωνία των Βερσαλιών, ο Κέυνς προειδοποιούσε προφητικά τους συμμάχους - νικητές: "Αν θέλουμε να αρμέξουμε τη Γερμανία, δεν πρέπει να την καταστρέψουμε". Δεν εισακούστηκε τότε, αλλά οι δραματικές εξελίξεις τον δικαίωσαν. Ακολούθησε η μείωση του γερμανικού χρέος το 1953 και η στήριξη της οικονομικής ανασυγκρότησης της Γερμανίας από τους συμμάχους. Πολλές φορές η δικαίωση έρχεται εκ των υστέρων και αφού πρώτα έχει πληρωθεί βαρύ τίμημα. Και σήμερα, όμως, η Ελλάδα δεν έχει ήδη καταβάλει βαρύ τίμημα;

ΥΓ.: Η αιματηρή επίθεση μίσους στο Παρίσι δεν αντιμετωπίζεται με μίσος. Η απάντηση στη μισαλλοδοξία, ακόμη και την πιο αρρωστημένη, οφείλει να είναι στο έδαφος των αξιών που κατακτήθηκαν με αγώνες στην Ευρώπη. Η ελευθερία και η συνύπαρξη είναι ο ανομολόγητος στόχος των φανατικών. Τα κάστρα ανήκουν στον Μεσαίωνα...

- See more at: http://left.gr/news/i-syzitisi-stin-eyropi-arhise-hari-ston-syriza#sthash.prhOzOi1.dpuf