Του Βασίλη Μουλόπουλου
Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και οι πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης έχουν ήδη τη γεύση (όπως γράφει ο Gigi Riva στην εφημερίδα "La Repubblica") μιας "ιστορικής αλλαγής".
Ο ΣΥΡΙΖΑ (γράφει ο Gigi Riva) "είναι μια πέτρα που ταράζει τα λιμνάζοντα νερά της ευρωπαϊκής πολιτικής". Τα λιμνάζοντα νερά μιας Ευρώπης ανίκανης να ανακτήσει στις προκλήσεις μιας οικονομικής κρίσης που τη βουλιάζει στην ύφεση και διευρύνει συνεχώς το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών.
Το ερώτημα που ετίθετο από την αρχή της κρίσης ήταν: γιατί σε στιγμές οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής, όπως αυτές που ζούμε τα τελευταία πέντε χρόνια, η Αριστερά δεν καταφέρνει να σηκώσει κεφάλι; Να συλλέξει συναινέσεις, να συσπειρώσει και να εκπροσωπήσει πολιτικά τα συμφέροντα των ιστορικών τάξεων που αναφέρονται σε αυτήν;
Στις 25 του Ιανουαρίου αυτές οι επικίνδυνες τάξεις, που στις δεκαετίες του '80 και του '90 είχαν ανακηρυχθεί επισήμως ως είδος υπό εξαφάνιση, έκαναν δυναμικά την επανεμφάνισή τους αποκτώντας κυβέρνηση. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο η κυβέρνηση μιας μικρής και κατεστραμμένης χώρας, αλλά σημείο πολιτικής αναφοράς μιας ριζοσπαστικής Αριστεράς, που αυξάνει τις δυνάμεις της κατά γεωμετρική πρόοδο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτή είναι η πέτρα του ΣΥΡΙΖΑ στα λιμνάζοντα νερά της Ευρώπης.
Ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση είναι οι εκφραστές μιας εποχής που απαιτεί θάρρος να τολμήσεις. Που απαιτεί το θάρρος να αμφισβητήσεις το ταμπού της λιτότητας, την εξουσία της τρόικας.
Που απαιτεί την τόλμη να φωνάξεις σε όλη την Ευρώπη ότι οι εξισώσεις των οικονομολόγων έχουν πέσει έξω, οι πολιτικές τους έχουν ήδη προκαλέσει πολλές καταστροφές για να συνεχιστούν.
Η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία έχει σήμερα την ευθύνη να την αποκαταστήσει και στην Ελλάδα, και στην Ευρώπη. Έχει την ευθύνη να αποκαταστήσει τη χαμένη τιμή της πολιτικής. Να την ξανακάνει πρωταγωνίστρια των εξελίξεων.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εμπροσθοφυλακή αυτής της "δίκαιης οικονομίας" που βάζει τον άνθρωπο στο κέντρο της πολιτικής σκηνής, που θέλει να σώσει την κοινωνία και όχι τους αριθμούς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έτυχε, πέτυχε, γιατί είπε ότι αποστολή της Αριστεράς δεν είναι να βελτιώσει κατά "μηδέν κόμμα κάτι" τις περιοριστικές πολιτικές ή να αποσπάσει από την αυτοκράτειρα της Ευρώπης φράου Μέρκελ τη συγκατάθεση για να μην αυξηθεί ο ΦΠΑ στα φάρμακα. Αυτό το τόσο λίγο, αλλά τόσο πολύ προκάλεσε τεκτονικό σεισμό όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη.
Δεν είναι τυχαίο ότι και στην Ισπανία το Podemos υπόσχεται (προηγείται με 30% στις δημοσκοπήσεις) σε λίγους μήνες να αναλάβει την εξουσία.
Είναι οι χώρες της Μεσογείου που εξεγείρονται ενάντια σε αυτούς που κερδίζουν από τις πολιτικές της λιτότητας.
Ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος. Θα υπάρξουν λάθη, συγκρούσεις, αμφιβολίες, ταλαντεύσεις.
Αλλά από τις 25 Ιανουαρίου η Ελλάδα δεν είναι η ίδια. Η Ευρώπη δεν είναι η ίδια. Υπάρχουν χώρες, λαοί, κυβερνήσεις, που απαιτούν να ακουστούν.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι μόνο η αρχή.
http://www.avgi.gr/article/5274821/i-kubernisi-suriza-einai-mono-i-arxi
Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και οι πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης έχουν ήδη τη γεύση (όπως γράφει ο Gigi Riva στην εφημερίδα "La Repubblica") μιας "ιστορικής αλλαγής".
Ο ΣΥΡΙΖΑ (γράφει ο Gigi Riva) "είναι μια πέτρα που ταράζει τα λιμνάζοντα νερά της ευρωπαϊκής πολιτικής". Τα λιμνάζοντα νερά μιας Ευρώπης ανίκανης να ανακτήσει στις προκλήσεις μιας οικονομικής κρίσης που τη βουλιάζει στην ύφεση και διευρύνει συνεχώς το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών.
Το ερώτημα που ετίθετο από την αρχή της κρίσης ήταν: γιατί σε στιγμές οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής, όπως αυτές που ζούμε τα τελευταία πέντε χρόνια, η Αριστερά δεν καταφέρνει να σηκώσει κεφάλι; Να συλλέξει συναινέσεις, να συσπειρώσει και να εκπροσωπήσει πολιτικά τα συμφέροντα των ιστορικών τάξεων που αναφέρονται σε αυτήν;
Στις 25 του Ιανουαρίου αυτές οι επικίνδυνες τάξεις, που στις δεκαετίες του '80 και του '90 είχαν ανακηρυχθεί επισήμως ως είδος υπό εξαφάνιση, έκαναν δυναμικά την επανεμφάνισή τους αποκτώντας κυβέρνηση. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο η κυβέρνηση μιας μικρής και κατεστραμμένης χώρας, αλλά σημείο πολιτικής αναφοράς μιας ριζοσπαστικής Αριστεράς, που αυξάνει τις δυνάμεις της κατά γεωμετρική πρόοδο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτή είναι η πέτρα του ΣΥΡΙΖΑ στα λιμνάζοντα νερά της Ευρώπης.
Ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση είναι οι εκφραστές μιας εποχής που απαιτεί θάρρος να τολμήσεις. Που απαιτεί το θάρρος να αμφισβητήσεις το ταμπού της λιτότητας, την εξουσία της τρόικας.
Που απαιτεί την τόλμη να φωνάξεις σε όλη την Ευρώπη ότι οι εξισώσεις των οικονομολόγων έχουν πέσει έξω, οι πολιτικές τους έχουν ήδη προκαλέσει πολλές καταστροφές για να συνεχιστούν.
Η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία έχει σήμερα την ευθύνη να την αποκαταστήσει και στην Ελλάδα, και στην Ευρώπη. Έχει την ευθύνη να αποκαταστήσει τη χαμένη τιμή της πολιτικής. Να την ξανακάνει πρωταγωνίστρια των εξελίξεων.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εμπροσθοφυλακή αυτής της "δίκαιης οικονομίας" που βάζει τον άνθρωπο στο κέντρο της πολιτικής σκηνής, που θέλει να σώσει την κοινωνία και όχι τους αριθμούς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έτυχε, πέτυχε, γιατί είπε ότι αποστολή της Αριστεράς δεν είναι να βελτιώσει κατά "μηδέν κόμμα κάτι" τις περιοριστικές πολιτικές ή να αποσπάσει από την αυτοκράτειρα της Ευρώπης φράου Μέρκελ τη συγκατάθεση για να μην αυξηθεί ο ΦΠΑ στα φάρμακα. Αυτό το τόσο λίγο, αλλά τόσο πολύ προκάλεσε τεκτονικό σεισμό όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη.
Δεν είναι τυχαίο ότι και στην Ισπανία το Podemos υπόσχεται (προηγείται με 30% στις δημοσκοπήσεις) σε λίγους μήνες να αναλάβει την εξουσία.
Είναι οι χώρες της Μεσογείου που εξεγείρονται ενάντια σε αυτούς που κερδίζουν από τις πολιτικές της λιτότητας.
Ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος. Θα υπάρξουν λάθη, συγκρούσεις, αμφιβολίες, ταλαντεύσεις.
Αλλά από τις 25 Ιανουαρίου η Ελλάδα δεν είναι η ίδια. Η Ευρώπη δεν είναι η ίδια. Υπάρχουν χώρες, λαοί, κυβερνήσεις, που απαιτούν να ακουστούν.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι μόνο η αρχή.
http://www.avgi.gr/article/5274821/i-kubernisi-suriza-einai-mono-i-arxi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου