Στραβά αρμενίζουμε.. του Θωμά Μπιζά

Λίγες μέρες  πριν  λήξει η προθεσμία για την εκλογή αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ και στο σωματείο εργαζομένων στον ΕΔΣΝΑ υπάρχει  κάτι σαν  νεκρική σιγή.

Η πλειοψηφία του Δ.Σ δεν ασχολείται με αυτά τα ασήμαντα.. Ούτε τις συνδρομές που χρωστούν από  τον Απρίλιο του 2012 στην  ΠΟΕ-ΟΤΑ δεν έχουν ενδιαφερθεί να πληρώσουν.

Η «αγωνιστική»  δράση του σωματείου εξαντλήθηκε στους αγώνες υπέρ των εργοστασίων με ΣΔΙΤ και  στις δηλώσεις του προέδρου στα ΜΜΕ κατά του προγράμματος  της Δούρου.  (αλήθεια τι  λέει ο πρόεδρος τώρα; στις 25 Μαρτίου θα ξανά παρελάσουν τα σκουπίδια στους δρόμους όπως έκαναν και στην εθνική επέτειο της 28^ης Οκτωβρίου;)

Ακούγεται πως ο πρόεδρος,  (μαθημένος στον εργοδοτικό συνδικαλισμό) το γυρνάει τώρα και αρχίζει πάλι να μοιράζει  χαμόγελα και γλύκες .  Όπως  λέει και η λαϊκή  παροιμία:  χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις, φίλησέ το..

Όμως από αυτήν την «πλειοψηφία»  δεν θα περιμέναμε τίποτα καλύτερο.

Το ερώτημα είναι ,  οι άλλες παρατάξεις τι κάνουν;   Η ΠΑΣΚΕ του Γ. Χάρδα ήταν μια προσωποπαγής παράταξη που καταργήθηκε με την συνταξιοδότηση του επικεφαλής.

Το ΠΑΜΕ έχει μια σταθερά φθίνουσα πορεία και πληρώνει την απαράδεκτα παθητική του στάση απέναντι  στην εργοδοτική  ΠΑΣΚΕ του Γ.Ζαχαρόπουλου .

Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ; Η παράταξη μας;

Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΑΕΝΚ) είχε μια διαφορετική διαδρομή αυτά τα χρόνια.

Με τις λίγες δυνάμεις που είχε η παράταξη,  έσωνε την τιμή του συνδικαλιστικού κινήματος στον ΕΔΣΝΑ. Άντεχε στις  επιθέσεις και τις συκοφαντίες της εργοδοσίας και των παρατρεχάμενων.

Οργάνωνε αγώνες . Τα στελέχη της  ΑΕΝΚ όταν χρειάστηκε πλακώθηκαν και με  ΜΑΤ στα γραφεία του ΕΔΣΝΑ ,στον ΧΥΤΑ και το περιφερειακό συμβούλιο και δεν έκαναν πίσω.

Η παράταξη σήκωσε στις πλάτες της τον αγώνα κατά των ΣΔΙΤ, τον αγώνα για τα ΒΑΕ,  ενεργοποιούσε  την ΠΟΕ-ΟΤΑ για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΔΣΝΑ.

Κρατούσαμε αναμμένο το κερί του συνδικαλισμού κόντρα στον άνεμο.

Η ΑΕΝΚ  ξεκάθαρα και ανοιχτά υπερασπίστηκε τις συναδέλφισσες  Μαρία Σταματάκη και Μάτα Μανωλάκου απέναντι στην στημένη σκευωρία και τις διώξεις και δικαιώθηκε.

Το kinisi-esdkna.blogspot.gr ενημέρωνε καθημερινά τους συναδέλφους μας στον ΕΔΣΝΑ για τα προβλήματα και τις εξελίξεις γύρω από την διαχείριση των απορριμμάτων.

Η ΑΕΝΚ ήταν η μόνη ενεργή συνδικαλιστική κίνηση στον ΕΔΣΝΑ και για αυτό η εμβέλεια της δεν περιοριζόταν στον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς. Η ΑΕΝΚ είχε την στήριξη και την αποδοχή πολλών συναδέλφων που ανήκαν σε διαφορετικούς ιδεολογικούς και πολιτικούς χώρους.

Για να λέμε όμως την αλήθεια και να μην κρύβουμε την σκόνη κάτω από το χαλί , η ΑΕΝΚ σήμερα δείχνει εξαφανισμένη όπως και οι άλλες παρατάξεις στον ΕΔΣΝΑ.

Λες και σταμάτησαν τα προβλήματα να υπάρχουν , λες και άλλαξε κάτι στην πλειοψηφία του σωματείου. Όμως τίποτα δεν έγινε από αυτά.

Τα προβλήματα των εργαζομένων  εξακολουθούν  να υπάρχουν παρά την θετική αλλαγή στην ηγεσία του ΕΔΣΝΑ . Η πλειοψηφία του σωματείου εξακολουθεί  να  υπονομεύει και να απαξιώνει κάθε συλλογική διαδικασία . Δεν υπάρχει πλέον συνδικαλιστική ζωή σε αυτό το σωματείο.

Δεν γίνεται λοιπόν να μην μιλάει  πλέον για αυτά η ΑΕΝΚ.

Δεν ταιριάζει η σιωπή στην παράταξη της ΑΕΝΚ. Εμείς δεν σωπάσαμε  ακόμα και όταν προσπαθούσαν με τις απειλές και το ξύλο να μας βουλώσουν το στόμα.

Δεν ταιριάζει η αποχή από την συνδικαλιστική δράση στην παράταξη της ΑΕΝΚ.  Πρέπει η παράταξη να αξιώσει , να οριστούν οι  εκλογές των  αντιπροσώπων και να κατεβάσει  ένα δικό της αγωνιστικό  ψηφοδέλτιο. 

Η παράταξη πρέπει να αποκτήσει ξανά την συλλογική  της  λειτουργία και τα αγωνιστικά της χαρακτηριστικά. Να ξαναγίνει μια ζωντανή και μαχητική συνδικαλιστική παράταξη .

Ταξικός συνδικαλισμός είναι η καθημερινή σύγκρουση και η δράση  για τα προβλήματα των εργαζομένων .

 Είναι να προτάσσουμε το συλλογικό συμφέρον πάνω από το ατομικό. Είναι να αποδεχόμαστε και την κριτική για τα λάθη και τις παραλήψεις μας.

Το  να καταγγέλλεις  μεγαλόφωνα και ανέξοδα το σύστημα  και την διεθνή τάξη πραγμάτων και να μην λες ούτε μια κουβέντα για τον πρόεδρο του σωματείου σου,  δεν είναι ταξική πάλη.

Ο λαός λέει το σκυλί που γαυγίζει δεν δαγκώνει.. Αυτός  είναι ο οπορτουνισμός.

Θωμάς Μπιζάς