ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΣΤΟΓΙΑΝΝΗ ΓΙΑ ΤΙΣ «ΘΕΩΡΙΕΣ» ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΠΕΡΙ ΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.

H "πρόταση" της εξαγωγής των υπολειμμάτων στο εξωτερικό,  είναι η τελευταία παραλλαγή στο ίδιο θέμα που έρχεται ξανά και ξανά στο προσκήνιο από το 2011 αφού η «θολούρα» της πρότασης των 4 ΜΚΟ διαλύθηκε νωρίς.

 Στην αρχή εμφανίστηκε σαν πρόταση Οικονομόπουλου (μεταφορά ΟΛΩΝ των σκουπιδιών της χώρας στην Πτολεμαΐδα σιδηροδρομικά σε μια υπέρ ΕΜΑΚ και ταφή τους στα εξαντλημένα λιγνιτωρυχεία στην κοιλάδα της Εορδαίας).

Στη συνεχεία εμφανίστηκε (1/6/2011) σαν θέση του ΚΚΕ (εξαγωγή των σκουπιδιών της Αττικής με  κοινωνικά δίκαιο!!! τρόπο εκτός Αττικής σε λιγότερους και μεγαλύτερους ΟΕΔΑ-ΧΥΤΑ-ΧΥΤΥ).

Στις μέρες μας επανέρχεται με τη μορφή πρότασης εξαγωγής του υπολείμματος με φτηνά ναύλα στη Β. Ευρώπη που συμπεριλαμβάνεται σε μια κατά τα άλλα καλή πρόταση εργαζομένων η οποία επιχειρήθηκε να συνδεθεί με την πρόταση της ΠΡΩΣΥΝΑΤ και όταν κάποιοι αντιδράσαμε (Ακριβώς στην σύνδεση) αντιλαμβανόμενοι ακριβώς ότι πρόκειται για την παραλλαγή του γνωστού θέματος (της εκτός Αττικής εξαγωγής) γίναμε ανθρωποφάγοι κλπ.

Δεν πρόκειται για μια πρόταση κούκου όπως αρέσκονται να λένε στις αποστροφές του λόγου τους ως χαρακτηρισμό μερικοί, αλλά για μια πρόταση κυριολεκτικά κουκουρούκου.

Εμένα δεν με απασχολεί αν αυτοί που την υποστηρίζουν αντιλαμβάνονται την επικινδυνότητα ακόμα και της απλής εκφοράς της η όχι και δεν είναι αυτό το σημαντικό.

Το σημαντικό είναι, ότι αυτό που παραμονεύει είναι δυο θανάσιμοι κίνδυνοι.

Ο πρώτος είναι ότι αν υπάρξει κινηματική αντίδραση και σύγκρουση με την πολιτεία (πράγμα πιθανό) για να αποτραπεί η λειτουργία του ΧΥΤΑ Γραμματικού και η πρόταση αυτή είναι σηκωμένη στη σημαία του όποιου κινήματος το πρώτο που με μαθηματική ακρίβεια θα συμβεί είναι το μηντιακό κατεστημένο να χρησιμοποιήσει την πρόταση για να συκοφαντήσει το όποιο κινάμε σαν κίνημα με κίνητρα  NIMBY προκείμενου αυτό να μην μπορέσει να υποστηριχτεί από την κοινωνία και έτσι να χάσει απομονωμένο ακόμα και αν νικήσει όπως συνέβη με την περίπτωση της Κερατέας.

Ο δεύτερος και σοβαρότερος κίνδυνος είναι να αξιοποιηθεί η πρόταση για την επαναφορά της καύσης από το παράθυρο.

 Είναι τουλάχιστο ανόητος όποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι η εξαγωγή των σκουπιδιών για ενεργειακή αξιοποίηση σε αυτούς που τα θέλουν σήμερα με το «πλεονέκτημα» των φθηνών ναύλων, δεν είναι βούτυρο στο ψωμί του Μπόμπολα που σε 3 χρόνια θα έρθει και θα προτείνει την Γ΄ φάση στη Φυλή για καύση με το πλεονέκτημα των μηδενικών ναύλων έναντι της εξαγωγής.

 Όσοι χρησιμοποιούμε εκτός της όποιας τεχνικής μας επάρκειας και το «ακατοίκητο μας»  που θα έλεγε η συγχωρεμένη η Μαλβίνα) για να κάνουμε έστω στοιχειώδη ανάλυση των δεδομένων, αντιλαμβανόμαστε έτι αυτό δεν είναι άπλα κίνδυνος αλλά εφιάλτης και ταφόπλακα κάθε προσπάθειας να αντιστραφεί αυτό που συμβαίνει.

Δεν περιμένω να το αντιληφτούν αυτό όσοι αυτοϊκανοποιούνται αναπροσδιοριζόμενοι σαν «κίνημα» στα δυτικά, ούτε η κυρία Λιούτα την οποία δεν γνωρίζω αλλά από την αναφορά της φαίνεται πως «κουκιά έφαγε κουκιά μαρτυρεί» η γυναίκα.

Αυτό που περιμένω είναι να το κουβεντιάσουμε ακόμα μια φορά στην ΠΡΩΣΥΝΑΤ ξεκαθαρίζοντας μια για πάντα ότι τέτοιες «φαεινές» προκείμενου να τις καταπιούμε αμάσητες εκτός από συλλογική αφέλεια προϋποθέτουν και συλλογικό πολιτικό αυτοκτονικό ιδεασμό πράγματα δηλαδή, τα οποία έχουμε αποδείξει πλειστάκις ότι δεν μας χαρακτηρίζουν συλλογικά.

Και βέβαια οι λίγο παλιότεροι θυμόμαστε καλά τα δυο τότε μέλη μας και τους τρόπους που από το παράθυρο προσπαθούσαν όλο το 2011 να βάλουν στοιχεία της πρότασης των ΜΚΟ στη θέση μας «προκείμενου να εξασφαλιστεί αποτρεπτική της καύσης συμμαχία» για να εξαφανιστούν όταν απέτυχαν.

Βαγγέλης Στογιάννης