Οριακά θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «βιωματική μυθιστορία». Η ανάδειξη ενός μεγεθυντού "πάθους" και μιας χάντρας χρωματικά εντονότερης κρύβεται απέναντι σ΄ ένα συναισθηματικά τρυφερό και απαλό εξώφυλλο. Είναι σαν εγκλωβισμένο "έντομο" στην κεχριμπαρένια χάντρα ενός κομπολογιού. Οι λέξεις σου γλιστράνε στα καλντερίμια του μυαλού σου μέσα σε μια λαϊκή γοητεία προτάσεων που σου αυξάνει την τάση να θες να γλείψεις κι άλλο. Χαϊδεύεις, το ζορίζεις συνεχώς στη ράχη, τα φύλλα μένουν …….. φεύγουν μόνον οι σελίδες. Στο τέλος ενώ βρίσκεσαι σε αγχωτική αναζήτηση «εξέλιξης» προβάλλεται η αγωνία μιας παγιδευμένης ισόρροπης «κόκκινης» πατριωτικής ηθικής. Ολοκληρώνεις θέλοντας κι άλλο . . . στον επόμενο «γύρο» αναζητάς την γνώση δύο εννοιών : «Κομπολόϊ» - «Εύειο παναρμόνιο» ......... ψάχνοντας τον ήχο από κεί βρίσκεσαι στη διέξοδο : . . . . . μπορεί και να το συνεχίσετε !!!! . . . .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου