ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ ΣΤΟΝ ΑΣΔΑ. ΜΙΑ ΠΡΟΧΕΙΡΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΗ ΛΥΣΗ . * του Βασίλη Σιαφάκα.

Δυστυχώς γινόμαστε μάρτυρες μίας πρόχειρης, αποσπασματικής και ενδεχομένως ύποπτης λύσης για το Πάρκο «Α. Τρίτσης» μέσω της μεταβίβασης των αρμοδιοτήτων και της διαχείρισης του στον Α.Σ.Δ.Α., έναν οργανισμό γνωστό και μη εξαιρετέο ως προς την σημερινή εικόνα εγκατάλειψης του Πάρκου.

Πέρα όμως από την επιμέρους κριτική για τον διαχρονικό ρόλο του Α.Σ.Δ.Α. ως προς το φλέγον ζήτημα του Πάρκου μας, το άμεσο ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: τελικά, η εικόνα εγκατάλειψης και παρακμής του Πάρκου οφείλεται μόνο στο εκάστοτε Διοικητικό/Οργανωτικό Σχήμα του; Αυτό είναι το μοναδικό πρόβλημα; Κατά την τελευταία αδρανή δεκαετία εγκατάλειψης του Πάρκου, η διαχείριση του περνά από Φορέα σε Φορέα που «βαπτίζεται και αναβαπτίζεται»! Ας πληρώσουν τους απλήρωτους εργαζομένους, ας σταματήσουν τις κατατμήσεις/καταπατήσεις γης και την εξυπηρέτηση ιδιωτικών κερδοσκοπικών συμφερόντων εντός του Πάρκου αποδίδοντας το ελεύθερο στους πολίτες. Η προσχηματική παράδοση του Πάρκου στον Α.Σ.Δ.Α. είναι «στάχτη στα μάτια» ως προς τον πυρήνα της διαχειριστικής «κατάρας» που ακολουθεί το Πάρκο. Ουσιαστικά το Υ.ΠΕ.Κ.Α. αποποιείται την διαχρονική ευθύνη του για την σημερινή κατάσταση διαγράφοντας επιμελώς το αμαρτωλό οικονομικό, διαχειριστικό και περιβαλλοντικό παρελθόν.

             Όπως ισχυρίζεται ο Υπουργός ΠΕ.Κ.Α., μαζί με την μεταφορά αρμοδιοτήτων, θα εξασφαλιστούν και πόροι για την ομαλή λειτουργία του! Ως δια μαγείας! Οι κρατικοί πόροι που επί χρόνια παρακρατούνταν από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (νυν Υ.ΠΕ.Κ.Α.) και δεν αποδίδονταν στους εκάστοτε φορείς του Πάρκου, τώρα θα αποδοθούν; Η κακοδιαχείριση των οικονομικών του Πάρκου «αμνηστεύεται»; Ξεχνιέται; Είναι υποκριτικό το ΥΠΕ.Κ.Α. να τάζει αξιοποίηση κονδυλίων από την νέα προγραμματική περίοδο Σ.Ε.Σ. 2014-2020. Για ένα Πάρκο τέτοιας οικολογικής, περιβαλλοντικής υπερτοπικής αξίας, πρέπει να εξασφαλίζεται από Δημόσιους Πόρους (Πράσινο Ταμείο κλπ.) η προστασία και λειτουργία του και όχι μόνο από χρηματοδοτικά εργαλεία αμφίβολης απορροφητικότητας που μάλιστα ανάγονται στο αβέβαιο μέλλον. Στην πραγματικότητα, η διαχείριση του Πάρκου περνά σε έναν φορέα – μεσάζοντα του Κράτους χωρίς την ενεργό συμμετοχή των δήμων της περιοχής αλλά και όλων των μη κερδοσκοπικών συλλογικοτήτων και κινήσεων πολιτών που δρουν, δραστηριοποιούνται και ενδιαφέρονται για την διασφάλιση του οικολογικού, περιβαλλοντικού, ανοικτού και δημόσιου χαρακτήρα του. Διασφαλίζεται με την προτεινόμενη λύση η υπέρβαση της αποτελμάτωσης του Πάρκου και η διασφάλιση του πραγματικού του χαρακτήρα; Ερωτήθηκαν τα δημοτικά συμβούλια; Ερωτήθηκαν οι πολίτες και οι συλλογικότητες; Το Πάρκο δεν ανήκει σε ιδιωτικά συμφέροντα ή αναποτελεσματικούς γραφειοκρατικούς/κρατικοδίαιτους φορείς παλαιοκομματικού χαρακτήρα, το Πάρκο ανήκει σε όλους μας. Είναι καιρός να βρεθούν μόνιμες και βιώσιμες λύσεις για τη λειτουργία του Πάρκου – «πνεύμονα» της Δυτικής Αττικής εισάγοντας στο «παιχνίδι» την Περιφέρεια Αττικής.

            *  ο Βασίλης Σιαφάκας είναι  Τοπογράφος Μηχανικός