Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΩΝ
ΑΛΛΑΓΩΝ ΣΤΗ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΤΟΥ
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Η συνεχιζόμενη κρίση και η όξυνση της, η επιβολή μιας
σειράς αντεργατικών μέτρων με τα διαρκή μνημόνια και νόμους έχουν φέρει βίαιες
ανατροπές σε όλα τα επίπεδα και έχουν συνθλίψει τις εργασιακές σχέσεις στο
δημόσιο.
Α Η τεράστια ανεργία
και απολύσεις, οι νέες εργασιακές σχέσεις καθώς το πλήθος τους, οι διαφορετικοί
τρόποι αμοιβής της εργασίας αλλά και των όρων και των συνθηκών που αυτή
παρέχεται, έχουν για τα καλά «διαβρώσει» όλο το δημόσιο διαμορφώνοντας μια νέα
κατάσταση. Σήμερα αντιμετωπίζουμε και το φάσμα των απολύσεων με την ουσιαστικά
κατάργηση της μονιμότητας, την συρρίκνωση των κοινωνικών του υπηρεσιών και την
εκχώρηση βασικών του λειτουργιών στον ιδιωτικό τομέα διαλύοντας και τα
τελευταία ψήγματα κοινωνικού κράτους.
Στο δημόσιο η μόνιμη και σταθερή εργασία συρρικνώνεται
συνεχώς. Τα διάφορα προγράμματα ΕΣΠΑ, οι Μ.Κ.Ο. οι συμβασιούχοι με ή χωρίς
μπλοκάκι, οι εργαζόμενοι στις λεγόμενες κοινωφελείς ή συνεταιριστικές
επιχειρήσεις, οι «εργολαβικοί» εργαζόμενοι, η «κοινωνική εργασία» των
«ωφελούμενων» με χιλιάδες εργαζόμενους μέσω ΟΑΕΔ και μισθούς κάτω από τις
συμβάσεις με 5νταμηνα, οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, το δουλεμπόριο στην ουσία
που φέρνουν, έχουν μεταμορφώσει πλήρως το εργασιακό τοπίο και στο δημόσιο.
Β Η εφαρμογή του
Καλλικράτη και στη συνέχεια μιας σειράς νομών για καταργήσεις, συγχωνεύσεις
φορέων και υπηρεσιών και αλλαγών στις αρμοδιότητες οργανισμών του δημοσίου και
ΟΤΑ (324 δήμοι οι 13 περιφέρειες με μεταφορά αρμοδιοτήτων και προσωπικού)
και οι συμπράξεις δημόσιου ιδιωτικού τομέα ( ΣΔΙΤ) κ.α. έχουν αλλάξει σημαντικά
την γεωγραφία και διάρθρωση του δημοσίου.
Γ Η αναποτελεσματικότητα
των αγώνων μέχρι τώρα να αναχαιτίσουν την συνεχιζόμενη επίθεση, ο πολυκερματισμός
και η διάσπαση, ο συντεχνιασμός, και η γραφειοκρατικοποίηση μεγαλώνουν
παράλληλα τα αδιέξοδα.
·
Η ανάγκη για ριζικό
επαναπροσδιορισμό στην πολιτική κατεύθυνση του εργατικού συνδικαλιστικού
κινήματος σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στους στόχους και τα αιτήματα του
είναι καθοριστικής σημασίας.
·
Η ανασυγκρότηση του
σε ταξική κατεύθυνση και ο απεγκλωβισμός του από την αστική πολιτική είναι
επιτακτική ανάγκη.
·
Ταυτόχρονα η δομή
του, οι μορφές οργάνωσης του είναι επίσης σημαντικό ζήτημα σήμερα. Αποτελεί
σημαντικό στοιχείο για την οργάνωση μιας πραγματικής αντίστασης και την
ανατροπή της αντεργατικής καταιγίδας που σαρώνει καταχτήσεις και δικαιώματα
αιώνων.
·
Σε αυτά τα πλαίσια
χρειάζονται σοβαρές απαντήσεις, γνωρίζοντας πως απαραίτητος όρος για να
νικήσουν οι αγώνες, είναι η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος σε όλα
τα επίπεδα και στο προσανατολισμό και τους στόχους του αλλά και στις μορφές
οργάνωσης και δομής του.
Α - ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ Της ΕΝΟΤΗΤΑΣ – ΕΝΙΑΙΑΣ
ΔΟΜΗΣ και ΕΚΦΡΑΣΗΣ.
Είναι αναγκαίο να ενοποιηθεί το συνδικαλιστικό κίνημα και
να ξεπεραστεί ο διαχωρισμός σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Να ξεπεραστεί ο
οργανωτικός κατακερματισμός που υπάρχει ακόμη και σε επίπεδο κλάδου ή χώρου και
να ανασυγκροτηθούν στην κατεύθυνση ενιαίων ισχυρών συνδικάτων με ενταγμένους
όλους τους εργαζόμενους.
Η οργανωτική ενότητα των
εργαζομένων είναι το κύριο και το σοβαρότερο ζήτημα και βασική προϋπόθεση για
κοινή συνδικαλιστική έκφραση όλων των εργαζόμενων, μόνιμων και προσωρινών,
ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας και φορέα πρόσληψης, των σε διαθεσιμότητα, αργία,
απολυμένων και ανέργων.
Για τον λόγο αυτό απαιτείται:
- Η πλήρης συνδικαλιστική ένταξη και συμμετοχή σε όλα τα επίπεδα των συνδικαλιστικών οργανώσεων, (πρωτοβάθμιων, δευτεροβάθμιων και συνομοσπονδίας) όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από τον τύπο, είδος σύμβασης, σχέσης εργασίας και μορφή πρόσληψης για την διεκδίκηση ενιαίων μισθολογικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
- Η ένταξη και κάλυψη των απολυμένων – ΑΝΕΡΓΩΝ, σε ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ή ΑΡΓΙΑ για την διεκδίκηση διασφάλισης δουλειάς και όρων επιβίωσης για όσο διάστημα είναι εκτός.
- Η Συγκρότηση Περιφερειακών Συντονιστικών Συμβουλίων.
- Η Συγκρότηση δικτύων προστασίας, αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης κατά νομό και δήμους. Εργατικές μορφωτικές – πολιτιστικές και άλλων δράσεων λέσχες,
ανταλλακτήρια
προϊόντων και υπηρεσιών κ.τ.λ.
Με την παραπάνω πρόταση
διασφαλίζεται η ενιαία έκφραση, η μαζικότητα και η ενότητα ο συντονισμός και η
αλληλεγγύη όλων των εργαζόμενων ή μη , καθώς και η αποτελεσματικότητα στη
δράση.
Β. ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στα συνδικάτα-
ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΥ
Το ζήτημα της διεύρυνσης
της δημοκρατίας είναι ένα κομβικό σημείο της σημερινής κατάστασης στο
συνδικαλιστικό κίνημα και στο δημόσιο, και απαιτούνται αλλαγές που να
διασφαλίζουν αλλά και να ενισχύουν την συμμετοχή και να περνά ο έλεγχος των
αποφάσεων και του αγώνα στα χέρια εργαζομένων από τα κάτω.
Συγκρότηση ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ
ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Η ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ, καθώς
και για την έναρξη - κλείσιμο των κινητοποιήσεων παίρνονται από ένα
ευρύτερο σώμα που θα ονομάζεται Συμβούλιο Αντιπροσώπων, και αποτελείται
από τα ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ των ομοσπονδιών και τους εκπροσώπους των
πρωτοβάθμιων σωματείων που μεταφέρουν τις αποφάσεις των γενικών τους
συνελεύσεων, με γνήσια αναλογικότητα βάσει του αριθμού των μελών τους. Το νέο
αυτό όργανο - σώμα, θα συνέρχεται όταν υπάρχει πρόταση γενικευμένου και
συντονισμένου αγώνα προς όλες τις Ομοσπονδίες, Πρωτοβάθμια, Γενικές
Συνελεύσεις, σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο και θα έχει
αποφασιστικό ρόλο.
Λειτουργία ανοιχτού δικτύου οριζόντιας ενημέρωσης πληροφόρησης και
διαλόγου.
ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ
ΜΕΤΡΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗΣ
·
Η σημερινή εκπροσώπηση
συρρικνώνει την αντιπροσωπευτικότητα και αλλοιώνει κατά πολύ τη σύνθεση του
συνεδρίου. H μείωση
του μέτρου επιτρέπει την καλύτερη εκπροσώπηση κάθε σωματείου αλλά και κάθε
άποψης.
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣ ΑΝΟΘΕΥΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ σε όλα τα όργανα.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΤΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Οι αντιπρόσωποι για τα
Συνέδρια εκλέγονται σε ειδικές γενικές συνελεύσεις, στο χρονικό διάστημα (3-4
μηνών ) πριν τα Συνέδρια. Οι Ομοσπονδίες είναι υποχρεωμένες να στέλνουν άξονες
απολογισμού και προγράμματος που συζητούνται στις ειδικές αυτές γενικές
συνελεύσεις σε όλα τα σωματεία. Μέσα από αυτές τις διαδικασίας εκλέγονται και
οι αντιπρόσωποι για το συνέδριο της συνομοσπονδίας.
ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ-ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ:
·
Καθιερώνεται το
ασυμβίβαστο συμμετοχής στα συνδικαλιστικά όργανα όλης της βαθμίδας για όσους
κατέχουν θέσεις γενικών διευθύνσεων και διευθύνσεων.
·
Καθιερώνεται το
ασυμβίβαστο του μέλους του με θέση σε οποιοδήποτε κρατική- κυβερνητική θέση σε
οργανισμούς έμμισθη ή άμισθη.
·
Καθιερώνεται ο
περιορισμός στη συνεχή θητεία των μελών του συνδικαλιστικών οργάνων σε όλες τις
βαθμίδες. Κανείς δε μπορεί να είναι πάνω από τρεις συνεχόμενες θητείες .
·
Θεσπίζεται η ανακλητότητα όλων των εκλεγμένων
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ
ΠΟΡΟΙ- ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΣΥΝΔΡΟΜΩΝ:
·
Καμιά οικονομική στήριξη και εξάρτηση από κρατικούς,
κυβερνητικούς οργανισμούς.
·
Η συνδρομή αποδίδεται
από τα πρωτοβάθμια σωματεία προς τις Ομοσπονδίες-Συνομοσπονδίες και όχι μέσα
από σύστημα παρέμβασης του εργοδότη ή της κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου