Μια παλιά ιστορία για τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον πρόεδρο Παύλο Γιαννακόπουλο !

"Το 1991 ήταν, όταν είχα ανέβει στο ΟΑΚΑ με δύο φίλους να παρακολουθήσουμε ένα παιχνίδι του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού, εξ αφορμής ότι ένας από τους κολλητούς της εποχής είχε εισιτήρια διαρκείας.

Οι επισκέψεις μου στα ποδοσφαιρικά γήπεδα ήταν σπάνιες. Από τότε! Φεύγοντας από το ΟΑΚΑ περπατήσαμε με τους φίλους μέχρι την λεωφόρο Κηφισίας για να περιμένουμε το λεωφορείο που θα μας κατέβαζε στους Αμπελόκηπους.
Μετά από 20 λεπτά αναμονής κι ενώ ο κόσμος τριγύρω μας, στη στάση, είχε πληθύνει και η περιπέτεια στο λεωφορείο θα ήταν μάλλον δυσάρεστη και …ασφυκτική, ακριβώς μπροστά στη στάση και στα εμβρόντητα βλέμματα των ανθρώπων που βρίσκονταν εκεί, εμφανίζεται μία τεράστια Mercedes.
O οδηγός πάτησε απότομα το φρένο μπροστά μου. Ανοιξε το παράθυρο του συνοδηγού και μου λέει…
“Που πάς αγόρι μου;” με ρώτησε…

“Σπίτι μου, στους Αμπελόκηπους”απάντησα με συστολή και έντονες δόσεις ντροπής για την εικόνα που εκτυλισσόταν.

“Ελα μπες, μέσα, θα σε κατεβάσω εγώ” είπε…

“Ευχαριστώ πολύ, αλλά δεν είμαι μόνος μου, είμαι με δύο φίλους μου. Σας ευχαριστώ πολύ πάντως” βρήκα το κουράγιο να του πω

“Ποιοι είναι οι φίλοι σου αγόρι μου; Δεν πειράζει. Φέρτους κι αυτούς μέσα…” με προέτρεψε…

“Μα μιλάτε σοβαρά; Είστε σίγουρος;” του αντιγύρισα

“Μπείτε μέσα, έλα, έλα” απάντησε αυτός.

Κοιταχτήκαμε με τους δύο φίλους, χαμογελάσαμε και μπήκαμε τελικά. Ο οδηγός ήταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος που κατά τη διάρκεια της διαδρομής μάς ζήτησε 5 φορές συγγνώμη που δεν μπορούσε να μας “αδειάσει” μπροστά στην πόρτα του σπιτιού μας, αλλά έπρεπε να μας αφήσει στην γωνία Αλεξάνδρας και Κηφισίας. Δηλαδή, 100 μέτρα μακριά από τα σπίτια μας…

Εμένα με γνώριζε διότι τότε, είχα αρχίσει να γίνομαι μέλος της αντρικής ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού.

Που να ήξερε όμως, πως θα μπορούσε να φανταστεί, ότι ο ένας από τους δύο φίλους μου που έβαλε στο πίσω κάθισμά της Mercedes του, σχεδόν 25 χρόνια αργότερα, θα γινόταν ο πρωθυπουργός της χώρας;"
Πηγή : Απο το άρθρο του Θανάση Ασπρούλια "Mόνο δάκρυα" για το SDNA.gr