Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015
Κυριακή 19 Ιουλίου 2015
Ο «πολυτασικός ΣΥΡΙΖΑ μας έφερε ως εδώ».. ( ο κάθε ένας όπως θέλει το παίρνει και αυτό). Του Θωμά Μπιζά*
Όσοι γνωρίζουν
τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, ξέρουν πως
οι κρίσεις στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολύ συχνότερες από τις καλές στιγμές του.
Στον ΣΥΡΙΖΑ
τσακωνόμαστε για το αν θα έχουμε έναν, ή 11 επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο , για το ποιος θα καταθέσει το ψηφοδέλτιο στον
άρειο πάγο, για το ποιος θα είναι ο
τέταρτος και ο πέμπτος στην σειρά υποψήφιος ευρωβουλευτής , για το ποιοι θα
είναι υποψήφιοι δήμαρχοι σχεδόν σε όλη την Ελλάδα , για το αν θα
πρέπει να βγει αφίσα με το πρόσωπο του Τσίπρα , για το πόσοι θα ανέβουν στην
εξέδρα , ακόμα και για το αν πρέπει να έχει αυτοκίνητο ο βουλευτής της
Καστοριάς.
Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Του Θωμά Μπιζά* .
Ο Τσου Εν Λάι είχε δίκιο όταν είπε πως την
Γαλλική επανάσταση είναι νωρίς να την κρίνουμε. Υπάρχουν ιστορικά γεγονότα που
μπορεί να κριθούν πολύ αργότερα από την στιγμή που συνέβησαν, ή και να μην
κριθούν ποτέ γιατί απλά κανείς δεν θα ασχοληθεί μαζί τους.
Η συμφωνία της κυβέρνησης είναι βέβαιο πως θα
κριθεί στην ζωή και θα κριθεί από την ιστορία .
Όμως έχει μια σημασία να δούμε τι έγινε εχτές το
βράδυ.
Χτες ο Αλέξης Τσίπρας απέδειξε για άλλη μια
φορά, πως είναι τύπος νικητή.
Τρίτη 14 Ιουλίου 2015
Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015
Σάββατο 11 Ιουλίου 2015
Παλιά, αν θυμάμαι καλά...
Παλιά, αν θυμάμαι καλά, η ζωή μου ήταν ένας παράδεισος,
άνθιζαν όλα τα αισθήματα
έρεε από παντού κρασί
Μια νύχτα
πήρα την ομορφιά στα γόνατά μου
και τη βρήκα
πικρή και τη βλαστήμησα
οπλίστηκα
ενάντια στη δικαιοσύνη
Δραπέτευσα
Μάγισσες,
μιζέρια, μίσος
εσείς θα
διαφυλάξετε το θησαυρό μου
κατόρθωσα να
σβήσω απ' τα λογικά μου
κάθε ελπίδα
ανθρώπινη
Με ύπουλο
σάλτο
χίμηξα σα
θηρίο
πάνω σ' όλες
τις χαρές
να τις
κατασπαράξω
Επικαλέστηκα
τους δήμιους
να δαγκάσω
πεθαίνοντας
τα κοντάκια
των όπλων τους
Επικαλέστηκα
κάθε οργή και μάστιγα
να πνιγώ στο
αίμα, στην άμμο
Η απόγνωση
ήταν ο θεός μου
Κυλίστηκα
στη λάσπη
στέγνωσα
στον αέρα του εγκλήματος
ξεγέλασα την
τρέλα
Και η άνοιξη
μου πρόσφερε
το φρικαλέο
γέλιο του ηλίθιου.
Τον
τελευταίο καιρό λοιπόν καθώς ήμουν έτοιμος να τα
βροντήξω όλα
κάτω, σκέφτηκα να αναζητήσω το μυστικό του
αρχαίου
παραδείσου. Μήπως και ξαναβρώ το κέφι μου.
Το μυστικό
βρίσκεται στο έλεος.
Μη, μη με
κοιτάζεις έτσι άγρια καλέ μου σατανά.
Και επειδή
κάποιες μικρές ατιμίες μου δεν θα λείψουν,
για σένα που
εκτιμάς τους συγγραφείς χωρίς περιγραφές και διδαχές,
για σένα, αποσπώ αυτά τα βρωμερά
φύλλα από το σημειωματάριο ενός κολασμένου.
Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015
Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015
1000 αναρτήσεις στην andi-drasi.blogspot.gr και συνεχίζουμε..
Δεν έχω τίποτα καλύτερο να "ανεβάσω" για την χιλιοστή ανάρτηση του blog της αντί_δρασης από το ποίημα του αγαπημένου μου ποιητή Μιχάλη Κατσαρού. Ο Μιχάλης Κατσαρός είναι για εμένα ένα σύμβολο. Όταν έφτιαξα αυτό το blog ήθελα να μιλήσω για τους δικούς μου Βησιγότθους ..
Στην αρχή τα ποιήματά του κέρδισαν τον έπαινο των αριστερών.
Μέχρι που εξέδοσε το " Κατά Σαδδουκαίων".
Ήταν από τους πρώτους που κατάλαβαν τις σταλινικές διαστρεβλώσεις της αριστεράς και με ποιητικό τρόπο κατέθεσε τις προσωπικές του απόψεις του μέσα στη τις συλλογή αυτή.
Αυτό ήτανε. Η κομματική ιεραρχία τον έθαψε 20 χρόνια. Και βρέθηκε κυνηγημένος και από το κράτος και απομονωμένος από την αριστερά.
Ο Μιχάλης Κατσαρός ήταν ένας προφήτης- επαναστάτης- ποιητής που έδινε στους απογοητευμένους από το χάλι του Σταλινισμού, ελπίδα.
Πέθανε το 1998.
Ήταν από τους πρώτους που κατάλαβαν τις σταλινικές διαστρεβλώσεις της αριστεράς και με ποιητικό τρόπο κατέθεσε τις προσωπικές του απόψεις του μέσα στη τις συλλογή αυτή.
Αυτό ήτανε. Η κομματική ιεραρχία τον έθαψε 20 χρόνια. Και βρέθηκε κυνηγημένος και από το κράτος και απομονωμένος από την αριστερά.
Ο Μιχάλης Κατσαρός ήταν ένας προφήτης- επαναστάτης- ποιητής που έδινε στους απογοητευμένους από το χάλι του Σταλινισμού, ελπίδα.
Πέθανε το 1998.
δημοσιεύω ένα απο τα πιο αγαπημένα μου ποιήματα του:
Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός .
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πoλυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί- εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλειωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό
αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την
Ελευθερία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)